Աղբյուրը` - https://pritchi.ru/id_78089538
Ճգնավորը հեռվից դիտում էր բազեյին։ Թռչունը մի կտոր միս բերեց իր բույնը, և սկսեց իր բոլոր ձագերին կերակրել նաև այլ կենդանու ձագեր կային այդ բույնի մեջ որոնք վիրավոր էին, նրանց ևս կերակրեց։ Սկզբում ճգնավորը շատ զարմացավ, որ բազեն հոգ էր տանում փոքրիկ ձագերի մասին որոնք իրենը չէին, իսկ հետո նա մտածեց. «Աստված ինձ նշան տվեց. Նա նույնիսկ վիրավոր ձագերին չթողեց միայնակ, այլ սովորեցրեց գիշատիչ թռչունին հոգ տանել մեկ այլ տեսակի պատկանող դժբախտ արարածի մասին, քանի որ նա ամբողջ աշխարհում հոգացողություն չունի: Սա նշանակում է, որ Աստված յուրաքանչյուր արարածի տալիս է իր պահանջածը: Եվ մենք այնքան զբաղված ենք ինքներս մեզնով: Դե, մենք պետք է դադարենք անհանգստանալ: Աստված ցույց տվեց, թե ինչ պետք է անեմ. Այլևս չանհանգստանալ սնունդ ստանալու համար: Աստված իր երեխաներից ոչ մեկին չի թողնի, ինձ էլ չի թողնի »:
Նա այդպես էլ վարվեց. Նա նստեց անտառում ծառի տակ և աղոթեց միայն երեք օր և երեք գիշեր ՝ առանց փշրանք բերանում: Ի վերջո, ճգնավորը այնքան ուժասպառ եղավ, որ նույնիսկ ձեռքերը երկինք չկարողացավ բարձրացնել, ու ուժասպառությունից նա քուն մտավ: Երազում նրան հայտնվեց մի հրեշտակ, դժգոհ նայեց նրան ու ասաց.
«Ձեզ, իրոք, նշան են տվել, բայց որպեսզի բազենաք օրինակով:
Հիսուսը հարցրեց.
- Ի՞նչ եք կարծում, այս երեքից ո՞վ պարզվեց, որ ամենամոտ մարդն է, ով ընկել է ձեռքերը
թալանչիներ
- Մեկը, - պատասխանեց փաստաբանը, - ով ողորմեց նրան:
Հետո Հիսուսն ասաց նրան.
- Գնա և արա նույնը
Մեզ համար շատ հեշտ է գտնել այն մարդկանց շարքում, ովքեր ցանկանում են ինչ-որ բան ստանալ: Բայց Հիսուսն ասում է, որ մենք պետք է տանք:
Комментариев нет:
Отправить комментарий