Թումանյանի վիշտը
1918 թ. դեկտեմբերի 3-ի առավոտյան Թումանյանը նամակ է ստանում, որտեղ գրված էր, որ եղբայր Արտիկը մահացել է: Նամակում գրված էր «Բեջարից դեպի Համադան տանող ճանապարհի վրա քյուրդերից սպանվել են դոկտոր Վարդանյան Միքայելը, Թումանյան Արտավազդն ու օրիորդ Սահակյանը` Քաղաքների միության ծառայող»:
Թումանյանի հայրը օրերով չէր հանգստանում, փակվում էր սենյակում ու ժամերով նայում էր որդու դիմանկարին, սպասում՝ գուցե հետ վերադառնա: Անցնում է ժամանակ, թվում էր թե ամեն բան ավարտվել է, բայց նորից նամակ եկավ: Այս անգամ Թումանյանի մյուս եղբայրն էր մահացել: Հենց այս տարիների ընթացքում էլ Թումանյանը սկսեց գրել իր քառյակները՝ որպես հոգու հանգստություն:
1918 թ. դեկտեմբերի 3-ի առավոտյան Թումանյանը նամակ է ստանում, որտեղ գրված էր, որ եղբայր Արտիկը մահացել է: Նամակում գրված էր «Բեջարից դեպի Համադան տանող ճանապարհի վրա քյուրդերից սպանվել են դոկտոր Վարդանյան Միքայելը, Թումանյան Արտավազդն ու օրիորդ Սահակյանը` Քաղաքների միության ծառայող»:
Թումանյանի հայրը օրերով չէր հանգստանում, փակվում էր սենյակում ու ժամերով նայում էր որդու դիմանկարին, սպասում՝ գուցե հետ վերադառնա: Անցնում է ժամանակ, թվում էր թե ամեն բան ավարտվել է, բայց նորից նամակ եկավ: Այս անգամ Թումանյանի մյուս եղբայրն էր մահացել: Հենց այս տարիների ընթացքում էլ Թումանյանը սկսեց գրել իր քառյակները՝ որպես հոգու հանգստություն:
Комментариев нет:
Отправить комментарий